ب 

در نوجوانی طبعی شاعرانه داشتم، کم کم به ادبیات فارسی علاقمند شدم.
در یکی از مهم‌ترین لحظات زندگی خود در نوجوانی، آن‌هم در دبیرستان، تصمیمی آگاهانه اما اشتباه گرفتم و رشته ریاضی و در نهایت کامپیوتر را برای آینده‌ام انتخاب کردم، کمی گذشت تا متوجه مسیر اشتباه در زندگی‌ام شدم، در پایان سال دوم دبیرستان (دهم) مسیرم را از ریاضی به علوم انسانی و از کامپیوتر به روانشناسی تغییر دادم. از این تغییر ناگهانی و عمیق، همیشه خرسندم و اگر باز هم به آن روزگار برگردم این تصمیم درست و مهم را مجددا خواهم گرفت…
امروز نیز زندگی‌ام با روانشناسی عجین شده‌ام و در کنار پیشرفت تحصیلی و علمی در آن به فکر پیشرفت شغلی و اجتماعی نیز هستم… در نهایت تمامی این تعاریف خداوند را شاکرم که همیشه در تمامی سختی‌ها و آسانی‌ها در کنارم بود و بهترین اتفاق را برایم رقم زد…